บันทึกอนุทินครั้งที่ 6

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวม

วันอังคารที่ 17 เดือน กุมภาพันธ์ พ.ศ.2558

ครั้งที่ 6 กลุ่ม 103 ห้องเรียน 443
 เวลาเรียน 14.10-16.40 น.

 การสอนเด็กพิเศษและเด็กปกติ 

การเข้าใจภาวะปกติ

 - เด็กทุกคนค่อนข้างคล้ายกันมากกว่าแตกต่างกัน ครูต้องเรียนรู้และมีปฎิสัมพันธฺ์กับเด็กปกติและเด็กพิเศษจำชื่อเด็กและรู้จักเด็กให้ได้ทุกคน

การคัดแยกเด็กที่มีพัฒนาการล่าช้า

 - การเข้าใจพัฒนาการของเด็กจะช่วยให้ครูสามารถมองเห็นความแตกต่างของเด็กแต่ละคนได้ง่าย รู้เร็วเท่าไรยิ่งหาวิธีรับมือได้เร็วเท่านั้น

ความพร้อมของเด็ก

 1.วุฒิภาวะ วุฒิภาวะของเด็กไม่ค่อยต่างกันแต่เด้กที่ข้ามชั้นจะต่างกันมาก

 2.แรงจูงใจ ห้องเรียนรวมต้องมีขีดจำกัดให้น้อยที่สุดและมีแรงจูงใจใกล้เคียงกันมากที่สุด

 3.โอกาส  ได้โอกาสแล้วต้องทำให้ดีที่สุด

การสอนโดยบังเอิญ

 - สอนเมื่อเด็กเริ่มสงสัยให้เด็กเป็นฝ่ายเริ่ม เด็กเข้าหาครูมากเท่าไรยิ่งมีโอกาสในการสอนมากขึ้นเท่านั้น

     ตัวอย่าง ครูสอนกิจกรรมศิลปะเล่นสีน้ำ ลากเส้นสีเหลืองและสีน้ำเงินเป็นสีเขียวก็จะสอนได้ทำไมถึงเกิดเป็นสีเขียวคือการสอนโดยบังเอิญ

ตารางประจำวัน

  - เด็กพิเศษไม่สามารถยอมรับการเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ทำอยู่เป็นประจำ

  - คำนึงถึงความเหมาะสมของเวลา

  - เด็กออทิสติกไม่ชอบให้ปรับเปลี่ยนชีวิตประจำวัน

  - เด็กอนุบาลถ้าทราบว่าตารางประจำวันเป็นอย่างไรจะทำได้ดีและรู้สึกปลอดภัย

ทัศนคติของครู

ความยืดหยุ่น 

 - การแก้แผนการสอนให้เหมาะสมกับสถานการณ์และยอมรับขอบเขความสามารถของเด็กแต่ละบุคคล

การใช้สหวิทยากร

 - ใจกว้างต่อคำแนะนำของบุคคลในอาชีพอื่นๆ สร้างความสัมพันธ์ระหว่างการบำบัดกิจกรรมในห้องเรียน

การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการเรียนรู้ 

เทคนิคการใช้แรงเสริม 

 - แรงเสริมทางสังคมจากผู้ใหญ่ ความสนใจของผู้ใหญ่ที่มีต่อเด็กนั้นสำคัญมาก หากผู้ใหญ่ไม่สนใจพฤติกรรมที่ดีนั้นๆก็จะลดลงและหายไป

 - วิธีการแสดงออกถึงแรงเสริมจากผู้ใหญ่ ตอบสนองด้วยวาจา สัมผัสทางกายเช่น การโอบ การลูบหัว การกอด ไม่จำกัดความคิดของเด็ก พยักหน้ารับฟังและยิ้ม

- การใช้แรงเสริมในเด็กปฐมวัย ครูต้องให้แรงเสริมทันทีที่เด็กมีพฤติกรรมอันพึงประสงค์และละเว้นทันทีเมื่อเด้กมีพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ ไม่ควรชมเกินความเป็นจริงหรือเลยเถิดเกินไป

การแนะนำหรือบอกบท (prompting)

 - กำกับบอกเป็นขั้นตอนเด็กพิเศษต้องใช้วิธีนี้การลำดับงานเป็นการเสริมแรงเพื่อให้เด็กๆก้าวไปสู่ความสำเร็จ

ความต่อเนื่อง

 - พฤติกรรมทุกๆอย่างในชีวิตประจำวันต่อเนื่องกันระหว่างพฤติกรรมย่อยๆหลายๆอย่างรวมกัน

   เช่นการเข้าห้องน้ำ การนอนพักผ่อน การหยิบเก็บของ การกลับบ้าน

- สอบแบบก้าวไปข้างหน้า (เด็กทำเป็นขั้นตอนเด็กปฎิบัติเอง ) หรือย้อนมาจากข้างหลัง 

  (เด็กทำขั้นตอนสุดท้ายที่เหลือคุณครูทำให้หมด)

ประเมินตนเอง

   เข้าเรียนตรงเวลาได้ดาวเด็กดี สัปดาห์นี้ไม่ค่อยตั้งใจเรียนเท่าไรคุยเยอะเล่นเยอะไปหน่อย อาทิตย์หน้าจะพยายามตั้งใจเรียนน่ะค่ะอาจารย์

  ประเมินเพื่อน

  เพื่อนทุกคนตั้งใจเรียนแต่จะชอบชวนอาจารย์คุยนอกเรื่อง แต่ทุกคนตั้งใจฟังอาจารย์ตั้งใจร้องเพลงสำหรับเด็กปฐมวัย

ประเมินอาจารย์

  อาจารย์เตรียมการเรียนการสอนมาดีทุกครั้ง อธิบายเข้าใจและนึกภาพออกเนื้อหาไม่ซับซ้อนยากเกินไป